göz altı torbaları şişmiş gibi .
konuşmak istesede susuyor,
ağlamak istesede gülüyor.
pembe bir pabuç.
dışta kopan fırtın,
içte denizlerdeki durgunluk.diyorum ki !
kırmızıyı siyaha koysam ...
insanı insana katsam ....
çoçuk parkı gibi eğlenceli,
kartal gibi cesaretli olurmuyum.
sek sek oynamak tan vazgeçip,
ben büyüdüm diyeceğim.
biraya sarılıp uyumak yerine,
kahvemi içip sakinleşeceğim .
kasımda beklemeyeceğim artık aşkı...
ben sağlıklı beslenip,
dengesiz büyen insanlardanım.
şimdi uyumam lazım.
saatimi kurup,
uyanmam lazım .
sevgili nöronlarım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder